Boogschieten is een eeuwenoude techniek, oorspronkelijk om te jagen en als wapen in de strijd. Boogschieten vraagt oefening van vaardigheden en ook al in de oudheid werd er daardoor veelvuldig geoefend en komt het tot op heden voor in verschillende recreatieve, spel en sportvormen.

De handboogsport heeft zich in de jaren ontwikkeld van schuttersgilden ter verdediging van de stad of inzet in een strijd tot verenigingen en schuttersport zoaals die nu wordt beoefend.

Wij proberen je de belangrijkste informatie mee te geven over de wedstrijdsport boogschieten. Wil je meer informatie over de geschiedenis van boogschieten, kijk dan bijvoorbeeld op www.handboogsport.nl.

Pijl en boog worden al eeuwen gebruikt. De oudste ooit gevonden dateert uit 8000 v. Chr. maar het vermoeden is dat pijl en boog al veel langer gebruikt werden. Ook muurtekeningen uit het stenen tijdperk tonen het pijl en boog al als aanvalswapen tegen vijanden of voor het jagen op dieren.

Om een beeld te krijgen van de handbogen die bij de olympische spelen worden gebruikt en een aantal andere vormen, hieronder een paar verschillen:

• Recurveboog - dit is een boog die aan de uiteinden een beetje terugkrult. Een moderne recurveboog bestaat uit een middenstuk en twee demontabele armen. Het heeft hulpmiddelen zoals stabilisatie en een vizier.
• Longbow - dit is een lange boog, uit een geheel, zonder hulpmiddelen. Het vereist veel kracht om ermee te schieten, maar in oorlogen werd er wel tot 300 meter mee geschoten.
• Compound boog - dit is een geavanceerde boog met als belangrijk kenmerk katrollen aan de uiteinden die het mogelijk maken met minder kracht te kunnen schiten, wat de mogelijkheid voor precisie verbeterd. Het is dusdanig geavanceerd dat deze boogvorm minder doet denken aan de traditionele kunst van het boogschieten.

Boogschieten is een dusdanige bezigheid uit onze geschidenis dat het ook al snel overal voorkomt in het dagelijks leven. Op een kermis kun je immers al een plastic boogje winnen met pijlen met zuignappen er op. Maar ook op een willekeurige camping kun je vaak al meedoen met boogschieten, vaak met een boog op afstand van 25 meter van een blazoen.

Evenementenorganisaties bieden boogschieten vaak aan. Er is zelfs boogschieten waarbij je op elkaar kunt schieten met pijlen die geen pijn doen. Dit wordt ook wel Arrow battle genoemd, in feite een tegenhanger van paintballen.

Tot slot zijn er ook mogelijkheden om boogschieten als jachtsport te doen. Dit wordt dan meestal georganiseerd over een parcours wat door een landschap is uitgezet. Hierbij wordt op doelen als een blazoen geschoten of afbeeldingen of kunsstof vormen van dieren, voor wat meer realisme.

Als men aan boogschieten denkt, dan denkt men ook vaak aan het doorschieten van appels. Dit vraagt namelijk dusdanige precisie dat het een ultieme demonstratie is van iemands kunnen.

Onterecht wordt vaak de naam van Willen Tell daarbij gebruikt. Willem Tell weigerde in 1307 zijn hoed af te zetten bij het groeten van de Landvoogd Hermann Gessler die hem liet schieten op een appel op de hoofd van zijn zoontje. Willem Tell haalde twee pijlen uit zijn koker en schoot er één met succes door de appel. Toen Gessler vroeg wat de bedoeling van de andere pijl was, antwoordde Tell dat die voor de landvoogd was geweest als hij zijn zoontje per ongeluk toch gedood zou hebben. Hij werd alsnog gevangen genomen, maar ontsnapte op weg naar de gevangenis.

Maar... Hoewel Willem Tell een goede precisieschutter was, schoot hij niet met een pijl en boog maar met een kruisboog. Dit deel van het verhaal wordt nog wel eens vergeten als mensen een appel in de hand hebben en een pijl en boog.